Bu makalemizde Dinamik Yönlendirme Protokolleri hakkında genel bilgi verip, RIP protokolü ile ilgili konfigürasyon yapıyor olacağız.
Dinamik Yönlendirme protokolleri, her router kendi üzerine direkt olarak bağlı olan networklerden sorumludur diye bir klasik kavram vardır.
Şekil 1-A
Şekil 1-A’ya bakıldığında Router”0” üzerindeki direkt bağlı olan Fa0/0 ve Se0/0 interfacelerini Router”0” bilir ve diğer networklerin bilgisini bu interface IP’leri üzerinden alabilir. Dinamik yönlendirme konfigürasyonu yapıldığı zaman sadece Router’larda üzerlerine direkt bağlı olan interfacelerin IP network adresleri girilir ve diğer router’larda aynı şekilde networkler anons edilir.
Bu işlem doğrultusunda bütün networkler, her router’da yapılan network IP tanımlamaları sonucunda, Router’ların IP Tablolarında, kullanılan Yönlendirme protokololünün yeteneğine ve özelliklerine göre tabloda yer alır ve kaynak network ile hedef network arasında iletişim gerçekleştirilmiş olur.
Yönlendirme protokolü tipleri;
Yönlendirme protokolleri çalışma şekillerine göre 3 farklı başlıkta incelenir.
1. Distance Vector Routing Protokol
2. Link-State Routing Protokol
3. Hybrid Routing Protokol
Distance Vector çalışan protokol RIP (Routing Internet Protokol) dir.
Link State Routing çalışan protokol IS-IS ve OSPF ‘dir
Hybrid çalışan EIGRP ve BGP protokolleridir.
Bu makalemizde Distance Vector Çalışma mantığını açıklayacağız. Bu doğrultuda RIP protokolünü anlatıp , konfigürasyon örneği yapacağız.
Distance Vector Protokol;
Uzaklık vektör protokolünün çalışma mantığı ortamdaki birbirlerine direkt bağlı olan tüm router’ların IP bilgilerini öğrenip, aynı zamanda birbirlerine bağlı olan tüm routerlar için uzaklık bilgisi , geçilen router sayısı ve IP tablosu bilgisini “broadcast” bağırma yolu ile öğrenip bahsi geçen bilgilerinin tamamını topoloji üzerindeki tüm routerlar ile paylaşırlar.
Paylaşılan bu bilgiler doğrultusunda gidilebilecek maksimum mesafe uzunluğu geçilecek router ve network sayısı göz önünde bulundurularak network analizi broadcast yolu ile yapılıp network haritası çıkartılmış ve tüm routerlar ile paylaşılmış olur.
Bu protokol çalışma mantığında temelde bir sorun yokmuş gibi görünsede, yetenekleri bakımından küçük ölçekli networklerde kullanılması tavsiye edilir.
Güncellemelerin routerlar arasında yapılması bu protokoller vasıtası ile çok yavaştır. Güncellemelerin yavaş paylaşılması ve paylaşılan bilgilerin karşılaştırılmasının yapılması gibi bir algoritma söz konusu olmadığı için, Count İnfinity ve Split Horizon gibi olumsuz durumlar ile karşı karşıya kalınır. Bu problem keşfedildikten sonra bu protokole yetenek olarak kazandırılmıştır. Fakat sonuca yavaş ulaşılmasından dolayı pek sıcak bakılan ve rağbet gören bir protokol olma görüntüsünden uzaklaşmıştır.
RIP Özellikleri;
RIP protokolü yeteneği maksimum 15 Hop(Router) geçebilir. 16. Router arkasındaki network’e ulaşamaz.
RIP protokolü her 30 sn’de bir routing tablosunu güncellerler
RIP v1 ve v2 olmak üzere iki tip RIP versiyonu vardır.
V1 Özellikleri
Classful çalışır
VLSM desteği yok
Broadcast çalışırlar
Summarization desteği yok
Authentication desteği yok
RFC 1058’e göre çalışması açıklanmıştır
V2 Özellikleri
Classless çalışır
VLSM desteği var
Multicast çalışır
Summarization desteği var
Authentication desteği var
RFC 1721,1722 ve 2453’e göre çalışması açıklanmıştır.
Aşağıdaki topoloji göz önünde bulundurularak basit anlamda RIP konfigürasyonu yapılacaktır.
Şekil 2-A
Router “0” üzerindeki sıfırdan yapılması gereken konfigürasyon adımları aşağıdaki gibidir.
Şekil 3-A
Router “1” üzerindeki sıfırdan yapılması gereken konfigürasyon adımları aşağıdaki gibidir.
Şekil 3-B
Router “2” üzerindeki sıfırdan yapılması gereken konfigürasyon adımları aşağıdaki gibidir.
Şekil 3-C
Yukarıdaki aşamalarda görüldüğü üzere Router’lar üzerinde IP ve RIP konfigürasyonu yapılmıştır. Konfigürasyonların tamamlanmasının ardından Router’ların Yönlendirme tablolarını aşağıdaki gibi görüntüleyip topolojinin genel durumunu görebilirsiniz.
Şekil 4-A
Yukarıdaki komutlar vasıtası ile “Router0” üzerindeki RIP protokolü ile öğrenilmiş networkler ve Routing tablosu görünmektedir.
3 Numara ile belirtilmiş başında “R” harfi ile belirtilen networkler RIP ile öğrenilmiş networklerdir.
Köşeli parantez içerisindeki 120/1 ve 120/2 bilgileri “120” değeri RIP protokolünü tarif eden Administrative Distance değerini ifade eder varsayılan olarak 120 gelir. V1 ve V2 için değişmez. /1 veya /2 değeri geçilen router sayısını verir. Yani “Router0” üzerinden 192.168.3.0 networküne ulaşılırken toplamda 2 adet router geçilmiştir.
Bu bilgiler diğer router için aynı şekilde IP yönlendirme tablosu çıktısına bakılarak yorumlanabilir.
Router 1 ‘in IP yönlendirme tablosu ve detayları aşağıdaki gibidir.
Şekil 4-B
Router 2’nin IP yönlendirme tablosu ve detayları aşağıdaki gibidir.
Şekil 4-C
Router “0” ın yorumlarından faydalanarak rakamlandırılmış bilgileri anlamlı hale getirebilirsiniz.
Şekil 4-D
Son olarak Uçtan uca Şekil 1-A topolojiye baktığınızda 192.168.1.0/24 networkünde varolan PC0 (192.168.1.2) IP adresine sahip olan bilgisayardan, 192.168.3.0/24 networkünde yer alan 192.168.3.2 IP adresine sahip PC4’e erişimin sağlandığını ve tüm routerlar arası yönlendirme tablolarının güncellendiğini ve bu tablolardaki IP bilgilerini karşılıklı paylaştıkları için iletişim kurduklarını görüntülemiş olduk.
Bir başka makalemizde diğer dinamik routing protokoller ile uygulamalarımıza devam ediyor olacağız.
